چای، کلمهای چینی بوده که در قدیم در چین و شمال هند به کار می رفته و همین کلمه عیناً به زبان فارسی وارد شده است. گیاه چای برای اولین بار در چین و در حدود پنج هزار سال پیش رشد کرده که بهتدریج علاوه بر خواص متعدد، در رنگآمیزی نیز از آن استفاده میشده است. این گیاه در چین به صورت خودرو و طبیعی یافت میشده اما پس از مدتی به عنوان دمکرده مفرح و بازآورنده سلامتی به دربار پادشاهان راه یافت و حتی تا اواخر قرن گذشته نیز جز نوشیدنیهای تجملی و گرانقیمت به شمار میرفت.سابقه مصرف چای در ایران به قرن هفدهم میلادی باز می گردد. جهانگردان از چایخانههایی سخن گفته اند که رجال و افراد ثروتمند در آنجا جمع شده و چای مینوشیدند. در همان قرن هفدهم میلادی، تاجری اصفهانی که دامنه تجارتش تا هندوستان میرسیده، برای اولین بار چای را از هند به اروپا برد و به عنوان نوشیدنی مفرح جدیدی آن را به اروپاییان معرفی کرد. مهمترین خواص چای عبارتند از: ضد درد، ضد آلزایمر، ضد باکتری، ضد سرطان، کاهنده فشارخون و ... آنتی اکسیـدان های موجود در چای باعث کاهش کلسترول بد خون شده و تصلب شراین را کند می کند. خطر بروز حمله قلبـی برای کسانی که در طول روز حداقـل ۲ فنجان چــای مصرف می کنند تا ۴۴ درصدکمتر از افرادی است که چای مصرف نمی کنند.
دیدگاه خود را بنویسید